Vrijdag 2 november begon ons Muiden Pampus Muiden avontuur. We waren al rond de middag bij de Plancius om die op tijd richting het Oosterdok te roeien om hem te laten slepen. We zouden namelijk met 3 andere sloepen, de Moos, de Bertha en de Remex richting Muiden gesleept worden door de Gyrinus. We waren al ruim van tevoren op de juiste locatie dus nu alleen nog wachten. Tegen het einde van de middag kwam de Gyrinus het Oosterdok binnen en was er nog tijd voor wat snelle boodschappen. Echter was er niet goed nagedacht over wat en in welke hoeveelheden het gekocht moest worden. Dit zorgde ervoor dat er de volgende dag nog een keer boodschappen gedaan moesten worden, omdat het brood op was gegaan.
Eenmaal terug van de boodschappen kon er gesleept worden. We waren met 5 roeiers aanwezig dus iedereen bemande een sloep en een iemand bleef op de Gyrinus om instructies te geven. Zo kwamen wij zonder problemen door de sluis en konden wij onze reis voortzetten richting Muiden. Na zo’n twee uur kwamen wij aan in de haven en werden de sloepen losgemaakt van de Gyrinus. We moesten de sloepen aanleggen in de haven maar dit bleek nog een aardige uitdaging te zijn. Door goed vastgelegde lijnen was dit een flinke klus. Na anderhalf uur stoeien met aanleggen was het toch gelukt en kon er gegeten worden na een lange dag. Die avond was ons door oud-studenten geadviseerd om bijtijds naar bed te gaan, echter hebben wij nog wat biertjes op de Gyrinus gedronken die avond en zijn we nog even naar de kroeg in de stad gegaan.
Na een korte nachtrust van een paar uur werden we zaterdag wakker. Het tosti-ijzer was de vorige avond gesneuveld dus het was helaas een tosti loos ontbijt. De Gyrinus lag op een ideale locatie met goed uitzicht op iedere race. We konden tijdens ons ontbijt dus kijken naar hoe de vrouwenteams aan het strijden waren en konden ons al mentaal voorbereiden op de race. Langzaam maar zeker kwamen ook de andere teamleden aan boord van de Gyrinus. We waren nu klaar voor de race. De Plancius zat in de eerste startgroep omdat voorgaande jaren steeds de Zuiderzeeprijs mee naar huis ging. Dit betekent de langzaamste tijd neerzetten, we hoopten dus dat we dit jaar beter konden presteren.
Ongeveer een half uur van tevoren gingen we naar de Plancius, om deze richting de startlijn te roeien. Na een paar minuten wachten ging het dan toch echt gebeuren, het startsignaal werd gegeven en daar gingen we. De startgroep bestond uit 3 teams waarvan de Plancius als laatste de haven verliet richting Pampus. Het weer zat mee en het tempo zat er goed in. Binnen no-time waren we al bij Pampus en konden we starten met de bocht om het eiland, dicht langs de boeien. Eenmaal langs Pampus beseften we dat we de hele heenweg wind in de rug gehad hadden die zich nu tegen ons keerde. Dit was wel even wat zwaarder. Maar na enige tijd konden we het publiek al horen en de toeter van de finishlijn. Na een eindsprint de haven in kwam de Plancius over de lijn met een tijd van 57 minuten en 30 seconden. Deze tijd was helemaal niet slecht en we mochten trots zijn op onszelf. We gingen terug naar de Gyrinus om krachten op te doen voor de 2e race, waar de Plancius wederom als eerste zou starten. We merkten echter allemaal dat we moe waren en kregen een beetje een dipje tussen de races in. We probeerden nog wat te eten en keken naar hoe de vrouwen de Gyrinus voorbijgingen, wetend dat als ze terug zouden komen wij weer aan de beurt zouden zijn.
Toen de eerste vrouwenteams binnenkwamen in de haven gingen wij terug naar de Plancius om ons weer klaar te maken voor de tweede race. We hadden deze keer maar 9 roeiers in plaats van 10 omdat we niet genoeg mensen hadden. We lagen vrij snel op de startlijn en we hoefden niet lang te wachten op het startsignaal. We hadden een redelijk goede start net als bij de eerste race, echter merkten we voordat we de haven uit waren al dat we erg vermoeid waren. Dit ging een zware race worden. Er stond deze keer iets meer wind dan tijdens de eerste race, dus dit beloofde ook wat voor de terugweg. Pampus was redelijk snel bereikt en we gingen een volle tegenwind tegemoet. Het was erg zwaar en ongeveer halverwege de terugweg zaten we er behoorlijk doorheen. Maar door elkaar te steunen en te roeien op karakter wisten we de Plancius toch over de finishlijn te krijgen. Voor ons gevoel hadden we, ondanks een man minder en meer wind, toch een redelijke tijd neergezet: 1 uur 1minuut en 20 seconden was onze tijd en ook dit was helemaal niet slecht. Dit zorgde ervoor dat onze totale tijd net onder de 2 uur bleef en we er dit jaar niet met de Zuiderzeeprijs vandoor zouden gaan. Die avond was er feest in de grote tent waar alle teams feest gingen vieren. Het werd wederom een late avond.
Zondag werden we wakker, het was alweer de laatste dag van het weekend met de laatste race: de “Brakke race” zoals die ook wel genoemd werd. Deze race werd voor de lol gedaan en telde niet mee met de eerdere races. We hadden een nieuw tosti-ijzer deze ochtend dus de tosti’s gingen aan de lopende band. Nadat iedereen een soort van wakker was en ontbeten had, gingen we wederom richting de Plancius voor de laatste race. Het weer was perfect, het was droog en er stond vrijwel geen wind. We voelden ons dan misschien niet op ons best, maar de weercondities waren er om een snelle tijd neer te zetten, en dat deden we ook. We roeiden flink door en voor we het in de gaten hadden waren we alweer terug in de haven. Onze tijd was 56 minuten en 35 seconden, de snelste tijd die we hebben geroeid dat weekend.
Na de race werd de Plancius doorgeroeid richting de hijskranen om hem uit het water te halen voor de winter. Ondertussen werd ook de Gyrinus weer schoon- en gereedgemaakt om terug te varen richting Amsterdam. Deze reis voorliep spoedig en al snel waren we bij de sluis waar we zonder problemen doorheen kwamen. Daarna was het nog een kort stukje richting het Oosterdok. Al met al was het een erg geslaagd weekend.
Reactie plaatsen
Reacties